Włochy Południowe

Imię: Romano

Nazwisko: Vargas

Państwo: Włochy

Wiek: Wygląda na jakieś 22 lata.

Data urodzin: 17 marca

Szef: Benito Mussolini

Strona konfliktu: Gdyby miałby tutaj coś do powiedzenia zapewne wybrałby Aliantów, bardziej z przekory i niechęci do Germanów niż z jakiegokolwiek innego powodu. Jednakże, jego szef jest faszystą, Feliciano jest za szefem, więc niestety wszystko wskazuje na to, że stanie po stronie Państw Osi.

Historia państwa: Romano okres swojego wczesnego dzieciństwa spędził ze swoim dziadkiem- Rzymem oraz ze swoim bratem. Jednak wielkie Imperium upadło i młody Włoch został sam, rozdzielony z Feliciano. Inne nacje pokusiły się o jego kawałek terenu. Na początku przechodził z rąk do rąk, bardziej jak przedmiot niż jak osoba. Nawet już dokładnie nie pamięta kto, gdzie i kiedy. Kojarzy, że na pewno parę razy był pod panowaniem Germanów, parę razy zajęli go Francuzi, walczył również z Arabami i Turcją. Przez dużą ilość czasu wychowywał go Hiszpania, Antonio, z którym połączyły go dość dziwne stosunki. Włochy były wielokrotnie terenem działań wojennych, co gorsza często sił zewnętrznych – armii austriackich, hiszpańskich czy francuskich.
Po jakimś czasie pojawiła się w nim chęć ponownego połączenia się z bratem. Oboje bili się o to krwawo, ludzie masowo ginęli za tą sprawą. Aż wreszcie, 17 marca 1861 roku, udało im się zjednoczyć. Romano szybko jednak poczuł zawód zamiast ulgi, złość zamiast radości. Pomiędzy nimi była dziura. Wychowali się oddzielnie i kompletnie nie mogli znaleźć wspólnego języka.
W czasie pierwszej wojny światowej byli członkami Trójprzymierza, jednakże po wybuchu Wielkiej Wojny nie przyłączyli się do państw centralnych. Po wojnie Włochy był w nędznym stanie gospodarczym, wrastało bezrobocie i niezadowolenie. Jeżeli stosunki między braćmi były wtedy napięte, to w 1922 roku stały się po prostu beznadziejne. Władzę w kraju przejął Mussolini, Romano od razu czuł zniechęcenie do jego faszystowskich poglądów.

Charakter: Romano nie należy do grupy przyjacielskich czy wesołych państw. Można by wręcz powiedzieć, że swoją postawą prezentuje coś zupełnie odmiennego. Przeważnie wszystkich od razu spisuje na straty, jest nerwowy i agresywny- choć tak naprawdę za silny to on, nie oszukujmy się, nie jest. Bardzo rzadko się uśmiecha, zazwyczaj chodzi naburmuszony, wiecznie z czegoś niezadowolony. Jest to być może pewien sposób radzenia sobie z brutalnym światem. Bo Włoch jest nieco zagubiony. Niby w każdym prawie zdaniu wciska „kurna”, jednakże nigdy nie przeklina gorzej. Bo co? Chyba po prostu trochę się boi, że za to oberwie. Cierpi na pewnego rodzaju kompleks niższości jeżeli chodzi o jego młodszego brata. Ma wrażenie, że wszyscy wolą Feliciano od niego, że Feliciano jest zdolniejszy, piękniejszy i bardziej utalentowany. Przez to ma jeszcze większe pretensje do świata i coraz bardziej zamyka się w sobie, wchodząc w błędne koło. Jednak to jedynie aspekt jego charakteru. Swoją drugą naturę ujawnia jedynie przy dziewczynach. To romantyczny kobieciarz. Nie skąpi pięknej płci komplementów czy powalających uśmiechów. Niegdyś był bardzo agresywnie nastawiony do Niemiec, Prus i innych „kartofli”, teraz jednak podchodzi do nich z rezerwą- jego strach przed nimi rośnie bardzo szybko. Nie chce się narażać, bo taki z niego tchórz. Czasami jedynie mu się coś wyrwie. W trudnych sytuacjach zwykł uciekać czy płakać, jednak ostatnie konflikty nieco go wzmocniły. Zaczął radzić sobie na własną rękę, bo po prostu sytuacja go do tego zmusiła.

Wygląd: Już po jednym spojrzeniu można wysnuć przypuszczenie, że pochodzi z jakiegoś południowego, pełnego słońca miejsca. Świadczy o tym jego opalona skóra, przybierająca brązowy odcień. Gdyby nie wojskowy, beżowy mundur, który prawie zawsze nosi na sobie, ktoś zapewne uznałby go za jakiegoś cywila spędzającego całe dnie na jednej z śródziemnomorskich plaż. Ma ciemnobrązowe włosy, przystrzyżone raczej na krótko. Zazwyczaj stara się je utrzymać w względnym porządku. Jego cechą charakterystyczną jest niesfornie sterczący do góry kosmyk, coś w rodzaju loczka. Ma ciemne, duże oczy, w których można by utonąć, gdyby z brązowej barwy nagle zmieniły się na niebieską. Gdy się uśmiecha wygląda naprawdę przystojnie, co jednak nie zdarza się zbyt często. Jest raczej drobnej budowy, odznacza się średnim wzrostem i ma długie nogi, umożliwiające mu szybkie bieganie.

Statystyki:
Dyplomacja: 10
Inteligencja: 10
IC: 15
Wojsko Lądowe: 15
Marynarka Wojenna: 10
Siły Powietrzne: 10

AKCEPT

Przyznaję 70 pkt do rozłożenia.